13.    ZASADY WARUNKUJĄCE RÓWNOWAGĘ POMIĘDZY JAKOŚCIĄ ŚRODOWISKA A ROZWOJEM GOSPODARCZYM, PRZY UWZGLĘDNIENIU OBECNYCH UWARUNKOWAŃ RYNKOWYCH I PRZESTRZENNYCH

 

Aby program zasługiwał na miano koncepcji rozwoju zrównoważonego musi m.in.:

1. Przewidywać realizacje takiego modelu trwałego i stabilnego rozwoju, który zaspokajając aktualne potrzeby mieszkańców nie ograniczy możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń,
2. Stosować rozwiązania respektujące ograniczenia, wynikające z możliwości ekosystemów do trwania i samoodnawiania się,
3. Uwzględniać i przewidywać wpływ działalności gospodarczej na środowisko, szczególnie w procesie eksploatacji oraz produkcji surowców, emisji zanieczyszczeń, składowania i utylizacji odpadów,
4. Łączyć w procesach podejmowania decyzji aspekty ekonomiczne i ekologiczne,
5. Wprowadzać takie rozwiązania, które nie będą w konflikcie z czynnikami rozwoju, w tym z warunkami środowiska, substytucją czynników produkcji,
6. Wykorzystywać potencjał podmiotów strategii w sposób zintegrowany, poprzez rozwiązywanie różnych problemów łącznie (m.in. koordynacja międzysektorowa),
7. Przewidywać zmianę jakości wzrostu gospodarczego,
8. Minimalizować negatywne skutki ekologiczne i społeczne jego realizacji,
9. Zakładać reorientację procesów technologicznych i sposobów zarządzania,
10. Uwzględniać potrzeby i aspiracje społeczności regionalnej i lokalnej,
11. Zakładać kontynuację pozytywnych tradycji i szacunek dla dziedzictwa kulturowego,
12. Opierać się na współdziałaniu między władzą, a podmiotami gospodarczymi i społecznymi,
13. Uwzględniać zasady polityki społecznej i ekologicznej Państwa.